İnsanoğlu !

Hani bazen için daralır bunalırsın  ama kattiyen mutluluktan yada sevinçten oturup ağlamazsın ya işte bu ikincisi ilkinden daha anlaşılmaz yaşanır. Neden hep ben ! der durusun da ben'miyim neden demezsin.
Ararsan bulursun karşındakine ait açıkları ama kendini hatasız sanırsın, halbuki gece yastıkla buluştuğunda, kafan değil vicdanın seni uyutmaz. Adın gibi bilirsin yanlışlarını yinede gönlün el vermez toz kondurmaya, istesen alasını yapacağın hataların vardır mesela, şeytana şapka çıkartacak yinede ben dobrayım, netim, böyleyim, dersin. Gizlenirsin bahanelerin ardına içinden gelmez o anki durumu değiştirmeye aslında, kalabalıkta çok iyisindir yalnız kaldığından kendini kötü hissedersin, paran varken kendini toptancı sanırsın paran yokken dilencinin mendilinde duran parada gözün takılı kalır. Oturduğun koltuk aslında holdinge aittir ama sen koltuğun sahibi olduğunu düşünürsün, sana ışık yakan insanları senin kontrolünde olduğunu sanırsın ama onlar senin ödediğin vergiye geldiklerini anlamazsın. Gözün aşktan başka şey görmez olur, ama karnın acıkınca ya anneni yada cebindeki parayı görür. Sevildiğini hissedersin, asıl olan senin ona hissettiğin bağlılık duygun dur, ahkam keser durursun, ilk olayda tabanları yağlarken görünürsün. Hayat bu öldüm der yinede yaşarsın ..

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

gizli düşünceler.

eksik bir şeyler var .. ..demin aklımdaydı yazacaklarım, şimdi sen gibi bi anda gittiler.. insan en çok kendine yenik, kabullense aslında belkide şartları zorluycak sebepleri ortadan kaldıracak. insan en çok kendine kızgın çoğu anlarda, kendini bıraktığı durumları yakıştıramadığını anladığında. saçmalık bazen hakkını veremediği sevgiye kendini mahkum edişi. uyuşturucu gibi bedeni sarsan dağıtan bir bağımlılığı yok sayılmayan şeylerin mümtelası olmak çokta akıllıca olmadı hayatımda. ama ben aptallığa gönüllü olunca zoruma da gitmedi yenilişim. her ne yaşarsam yaşayım içimde ben oluşum bana özel bi durumun bana bakire kalışı kadardı şehvetin arzusu. zaman zaman yenik düşünce yasaklarıma, "doğru" haysiyetini kaybetti gözümde. yanlışı savunmak değil söylediğim, içinde harmanlayınca bütün kıymetlerin sahibi olamamak koyuyor tabi. normal olmak bana göre değildi, ilk hatamda anlamıştım bunu. sahipken kaybetmeyi düşünmek basittir, kaybettiğinde ait olma isteği o kadar ...
Devamı

Çok aptalım !

Evet çok aptalım , boyumu geçen salaklıklarıma doymayım mesela, kendime olan kızğınlıklarıma, hayıflanmak değil bu sadece gözüme sokmak için yazıyorum , insan yazarken yazdığını hem aklına kazır hemde hafızasında yer bırakır. Ne kadar eksik yanlarımın olduğunu yaptığım hatanın boyutuyla orantılamayı nerden öğrendim acaba ! Kendime kızıyorum, akıllanmamak denildiğinde ben aklınıza geleyim ve yapmayın siz bari akıllanın ! Hani "kırdığın kadar kırılırsın" sözü var ya küllüyen yalan, kırmayım üzmeyim dedikçe herkes anlaşmış gibi toplu mesaj yolluyolar bana , hayır kabul günümde ben mi farkında değilim .. Aslında çocukluğuma inmem gerek heralde ama merdiven bulamıyorum ! bu çok aptalca !  Kimsenin kullanacağı anahtarlık olmayın her kapıyı açan anahtar size muhtaç olsun.. kapiş ;)                                                             ...
Devamı
Yıl,  2021 aylardan ağustos ve ben yine burdayım...    5 ay önce talihsiz bir şey öğrendim , göğüs kanseri olduğumu....   tahliller tetkikler hastaneler... doktor arayışı ordan burdan kulaktan dolma söylemler, yakınlarımın telkinleri, içimde yaşadığım büyük üzüntü, korku endişe yıkım hayal kırıklığı ve daha sayamadığım toz taneleri kadar küçücük fakat çöl büyüklüğünde düşünceler ..... İnsan durup bir dakika bile kendine neler oluyor ben ne yaşıyorum diye sormadan geçiremiyor zamanı.   tahliller sonucu vermem gereken zor kararlar dahilinde ameliyat oldum, sol göğüsüm alındı daha doğrusu içi temizlendi ve impilant takıldı, sağ göğsümde temizlendi ve küçültüldü. iyileşme sürecime tanınan zaman 30 gündü.. Kemoterapi almaya başladım, öyle korkulu endişeli ve daima üzgün.... Ameliyatımı yapan cerrahımı öyle yorucu bir sürecin sonunda bulmuştum ki varlığı ve bana olan yaklaşımı tedavisi beni motive ediyordu hayata ve bir çok şeye ona minnettarım... Onun bilgisinde...
Devamı