Çok aptalım !

Evet çok aptalım , boyumu geçen salaklıklarıma doymayım mesela, kendime olan kızğınlıklarıma, hayıflanmak değil bu sadece gözüme sokmak için yazıyorum , insan yazarken yazdığını hem aklına kazır hemde hafızasında yer bırakır. Ne kadar eksik yanlarımın olduğunu yaptığım hatanın boyutuyla orantılamayı nerden öğrendim acaba ! Kendime kızıyorum, akıllanmamak denildiğinde ben aklınıza geleyim ve yapmayın siz bari akıllanın !
Hani "kırdığın kadar kırılırsın" sözü var ya küllüyen yalan, kırmayım üzmeyim dedikçe herkes anlaşmış gibi toplu mesaj yolluyolar bana , hayır kabul günümde ben mi farkında değilim .. Aslında çocukluğuma inmem gerek heralde ama merdiven bulamıyorum ! bu çok aptalca ! 
Kimsenin kullanacağı anahtarlık olmayın her kapıyı açan anahtar size muhtaç olsun.. kapiş ;)

                                                                                  öpüyorum bütün aptallıklarınızı...

Yorumlar

  1. Yazarlife8 Aralık 2014 00:51

    Selam Evleydisi!. Yazınızı okudum.Kaleminize sağlık.İnsanoğlu dara düşmeden yaradana sığınmıyor.Her gün güzel her gün futursuzca yaşayıp gidiyor.Dünya zevkleri zannedersem insanların başını döndürüyor.Yeni bir güne uyanmak dileğiyle.Kolay gelsin..

    YanıtlaSil
  2. Evleydisi8 Aralık 2014 00:57

    Selam Mor Kedi, Teşekkür ederim zaman ayırdığınız için.. Yeni bir gün hepimize lütuf dur değerlendirmek dileğiyle, kolay gelsin size de..

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

gizli düşünceler.

eksik bir şeyler var .. ..demin aklımdaydı yazacaklarım, şimdi sen gibi bi anda gittiler.. insan en çok kendine yenik, kabullense aslında belkide şartları zorluycak sebepleri ortadan kaldıracak. insan en çok kendine kızgın çoğu anlarda, kendini bıraktığı durumları yakıştıramadığını anladığında. saçmalık bazen hakkını veremediği sevgiye kendini mahkum edişi. uyuşturucu gibi bedeni sarsan dağıtan bir bağımlılığı yok sayılmayan şeylerin mümtelası olmak çokta akıllıca olmadı hayatımda. ama ben aptallığa gönüllü olunca zoruma da gitmedi yenilişim. her ne yaşarsam yaşayım içimde ben oluşum bana özel bi durumun bana bakire kalışı kadardı şehvetin arzusu. zaman zaman yenik düşünce yasaklarıma, "doğru" haysiyetini kaybetti gözümde. yanlışı savunmak değil söylediğim, içinde harmanlayınca bütün kıymetlerin sahibi olamamak koyuyor tabi. normal olmak bana göre değildi, ilk hatamda anlamıştım bunu. sahipken kaybetmeyi düşünmek basittir, kaybettiğinde ait olma isteği o kadar
Devamı
Yıl,  2021 aylardan ağustos ve ben yine burdayım...    5 ay önce talihsiz bir şey öğrendim , göğüs kanseri olduğumu....   tahliller tetkikler hastaneler... doktor arayışı ordan burdan kulaktan dolma söylemler, yakınlarımın telkinleri, içimde yaşadığım büyük üzüntü, korku endişe yıkım hayal kırıklığı ve daha sayamadığım toz taneleri kadar küçücük fakat çöl büyüklüğünde düşünceler ..... İnsan durup bir dakika bile kendine neler oluyor ben ne yaşıyorum diye sormadan geçiremiyor zamanı.   tahliller sonucu vermem gereken zor kararlar dahilinde ameliyat oldum, sol göğüsüm alındı daha doğrusu içi temizlendi ve impilant takıldı, sağ göğsümde temizlendi ve küçültüldü. iyileşme sürecime tanınan zaman 30 gündü.. Kemoterapi almaya başladım, öyle korkulu endişeli ve daima üzgün.... Ameliyatımı yapan cerrahımı öyle yorucu bir sürecin sonunda bulmuştum ki varlığı ve bana olan yaklaşımı tedavisi beni motive ediyordu hayata ve bir çok şeye ona minnettarım... Onun bilgisinde onkoloğumla tanıştım ve kemo
Devamı